Sennheiser HD 500

Słuchawki są wygodne i wytrzymały u mnie bez uszczerbku 7 lat, jednak dźwięk pozostawia sporo do życzenia: nadmuchany, rozmamłany basior, wycofana i zamazana średnica, nieco wyeksponowane najwyższe tony, niemal brak przestrzeni - granie w środku głowy, sporo pogłosów rodem ze studni - na szczęście już nie używam tych słuchawek, zostały zastąpione przez AKG K530.

Budowa:

Słuchaweczki dobrze wykonane. Przyjemne materiały przyczyniają się do wygody użytkowania. Rewelacyjnie dopasowują się do głowy (dobry nacisk, muszle obracają się dodatkowo o niewielki kąt, szeroki zakres regulacji). Słuchaweczki sprawiają wrażenie solidnych i długowiecznych. Fajny pomysł to długi (3m), wymienny kabel, niestety wtyk to mini jack. Odizolowanie od otoczenia raczej słabe, ale za to dobra wentylacja.

Brzmienie:

Równowaga tonalna przesunięta w dolne częstotliwości (mi to akurat odpowiada). Mimo to basik bardzo przyjemny. Przy odsłuchu ze wzmacniacza zdejmuję tak z 2-3 dB basu, natomiast prosto z odtwarzacza jest idealnie. Wniosek: idealne do jasno brzmiącej elektroniki. Brzmienie przyjemne i ciepłe, raczej nie pasują do lampy. Dobra dynamika troszkę gorsza rozdzielczość i niezła przestrzeń. Przy dobrych nagraniach jest na prawdę super. Ogólnie brzmienie bardzo mi się podoba i nie męczy.

Podsumowując:

Gorąco polecam jeśli masz okazję kupić za 150-200 zeta.

Słuchawki używam tylko wtedy, kiedy musze, gdy jest późno, bądź muzyka nie jest przyswajalna dla reszty otoczenia. Z zakupu jestem zadowolony, chociaż mogłoby być lepiej, ale wtedy prawdopodobnie musiałbym wydać więcej. Na dzień dzisiejszy jednak nie potrzebuje tego.

Udało mi sie je "zdobyć" okazyjnie i w bardzo atrakcyjnej cenie porównując je do tych spotykanych w sklepach audio. Jako, ze kupiłem je bez dedykowanego kabla, musiałem postarać się sie o zastępczy. Największe problemy miałem z połączeniem od strony słuchawek, ponieważ budowa jacka nie pozwalała dostać sie do wejścia w słuchawkach byłem zmuszony do otwarcia pokrywy zewnętrznej. Na szczęście nie jest to trudne i mogłem w końcu wpiąć mini jacka w wejście słuchawkowe, niestety wieczko nie jest domknięte, co nie przeszkadza mi w słuchaniu muzyki. Inna kwestia to walory estetyczne.

Sennheiser HD 500 sa dość wygodne, ale po 2-3 godzinnym użytkowaniu staja sie drażniące. Pierwsze wrażenia nie należą do zadowalających, ale później juz nie zwracam uwagi na to, ze muzyka wydaja się sucha i bez życia. Dla mnie bas nie jest dominujący, pewnie, dlatego, ze trochę go "utemperowałem" w ampli z powodu spektakularnych kolumn Paradigma. Największym problemem tych słuchawek oprócz tych podanych wyżej jest słaba precyzyjność. W przypadku ostrej muzyki pełnej zmian tempa wszystko się rozmywa i wychodzi z tego ciężko strawna papka. Najgorzej odczuwam brak soczystości i szczegółowości w brzmieniu tych słuchawek. Nie jestem pewny czy w tej cenie udałoby mi się jednak znaleźć cos ciekawszego. Na pewno w przypadku, kiedy stanie sie to koniecznością poszukam czegoś bliższego moim preferencjom. Przed całkowita "kompromitacja" (jakby nie było dość liczącej sie firmy na rynku) to to, ze po pewnym czasie skupiam sie juz na muzyce i czerpie z tego satysfakcje, oraz to, ze w spokojniejszych klimatach jest juz duża poprawa i słuchanie staje sie przyjemniejsze. Oraz wtedy, kiedy sa to bardzo dobrze nagrane płyty.

To dobry wybór na początku, kiedy cena jest głównym kryterium w poszukiwaniach słuchawek oraz dla tych, którzy musza używać ich z konieczności.

Zaznaczam, że nie miałem możliwości słuchania ich ze wzmakiem słuchawkowym. Wszelkie poniższe opinie dotyczą brzmienia skorygowanego equalizerem - radykalnym utemperowaniem basu.

Najniższy model z najwyższej serii niemieckiej firmy. Zacznę od kabla - pozłacane końcówki z obu stron, tzn. od strony słuchawek można go wyjąć. Nie ma obaw, że przypadkowo wypadnie ;)

Założyłem ustrojstwo na głowę i... jest ciepło :D ale bez przesady. Oznaki fizycznego zmęczenia ucha można odczuawć po nie mniej niż 3 godzinach ciągłego słuchania. Materiał okalający uszy to nie skóra, ale nie mam na co narzekać. Gorzej było, kiedy wcisnąłem "play" :)

Od razu słychać - nie masz wyjścia słuchawkowego z regulacją barwy - nie kupuj! Bas, bas i jeszcze raz bas wbił mnie w fotel a uszy mi posiwiały. Bas nie był bynajmniej cudownie któtki i twardy. O nie, był obrzydliwie tłusty, pochlapał mnie wręcz. -6dB trochę ostudziło jego zapały. Równowaga tonalna została przywrócona. Odetchnąłem, bo już myślałem, że mają jakąś wadę.

No i jak grają? Ano przestrzennie. Dysponują całkiem przyzwoitą przestrzenią, co dobrze było słychać przy Apocalypticy. Również wokale zaczęły pojawiać się na środku. Scena stała się dość czytelna, choć przy dużym natłoku instrumentów zaczyna się ona gubić. Nie doświadczyłem natomiast jakichś drugich czy trzecich planów ;)

Góra pasma nie jest wyeksponowana, sybialnty dają po uszach raczej rzadko. Średnica jest czytelna, nawet dość muzykalna. Natomiast ów utemperowany bas przestał być "jakiś". Teraz on po prostu jest. Nie wybija się niepotrzebnie, nie jest też go za mało. Ciężko powiedzieć jaki on jest, przychodzi mi na myśl słowo "suchy", co nie oznacza: twardy i konturowy.

Reasumując nauszniki brzmią satysfakcjonująco. Nie grają tak, że nie nadają się do jakiegoś gatunku muzyki. Zdecydowanie nie nadają się natomiast do kina domowego :)

Jest to oczywiście najlepiej grające urządzenie w moim domu. Osiągnięcie takiej barwy dźwięku dla zestawu kolumny+wzmak+cd jest - bazując na moim osłuchaniu - możliwe za kwotę rzędu dopiero 3 do 4000zł. Mało kto za 300 zł (posiadając korektor barwy!) będzie zawiedziony.